Wypadanie włosów z powodu braku równowagi hormonalnej: główne objawy i leczenie

Jest wiele przyczyny wypadania włosów i nawet nie każdy trycholog potrafi znaleźć przyczynę ich utraty. Jeśli wypadanie włosów trwa dłużej niż trzy miesiące i dziennie wypada ponad sto włosów, konieczne jest zbadanie swojego ciała, ponieważ włosy jako jedne z pierwszych reagują na nieprawidłowe działanie organizmu. Nasz organizm to złożony, wielopoziomowy układ, którego awaria może prowadzić do pogorszenia stanu włosów i skóry. Ale to hormonalne wypadanie włosów jest trudne do obliczenia, ponieważ „hormony nie bolą”, czyli nie będziesz odczuwał bólu ani dyskomfortu, gdy poziom hormonów jest zaburzony, chyba że w zaawansowanym stadium choroby (zmiany w tkance narządowej) , a włosy zaczną reagować znacznie wcześniej, więc nie zaczynaj wypadania włosów.

Menopauza i jej wpływ na wypadanie włosów

W okresie menopauzy jajniki przestają wytwarzać hormony odpowiedzialne za reprodukcję i mogące wpływać na zachowania seksualne. Spadek poziomu krążących estrogenów wpływa na cały łańcuch funkcji rozrodczych kobiety – od mózgu po skórę, w tym intensywne wypadanie włosów, skóra głowy jest podatna na przesuszenie i swędzenie, zmienia się również sama struktura włosów. Obecnie powszechnie przyjmuje się, że zjawiska te są spowodowane niskim poziomem estrogenów. Średni wiek w okresie menopauzy wynosi od 45 do 55 lat.

Ciąża i okres poporodowy

W czasie ciąży następuje gwałtowny wzrost poziomu żeńskich hormonów płciowych, co ma pozytywny wpływ na włosy, stają się mocne i lśniące, ich gęstość wzrasta, ponieważ praktycznie nie wypadają. W drugiej połowie ciąży liczba włosów anagenowych (włosów w fazie wzrostu) wzrasta z 85 do 95%, przy czym liczba włosów o dużej średnicy trzonu jest również wyższa niż u kobiet w tym samym wieku, które nie przygotowują dla macierzyństwa.

Jednak po porodzie następuje gwałtowne przejście mieszków włosowych z fazy przedłużonego anagenu (faza wzrostu) do fazy katagenu (faza spoczynku), a następnie telogenu (faza wypadania włosów), po czym następuje zwiększone wypadanie włosów, zauważalne 1-4 miesiące po porodzie. Wynika to z faktu, że poziom extragenów gwałtownie spada i powraca do normy. W ciągu roku tło hormonalne normalizuje się, a wypadanie włosów samo się zatrzymuje. Jak dbać o włosy w tym okresie, aby straty były jak najmniejsze, przeczytasz tutaj.

Leki hormonalne a wypadanie włosów

Nasilenie wypadania włosów, którego doświadcza wiele kobiet w okresie od 2 tygodni do 3–4 miesięcy po zaprzestaniu stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych, przypomina wypadanie włosów często obserwowane po porodzie. Wynika to z faktu, że estrogeny przez pewien czas pochodziły z zewnątrz w postaci tabletek, pomagając organizmowi zachować urodę, a po zaprzestaniu ich przyjmowania poziom hormonów spadał, a to może powodować wypadanie włosów.

Tabletki antykoncepcyjne lub hormonalna terapia zastępcza progestagenami o działaniu androgennym (noretysteron, lewonorgestrel, tibolon) częściej powodują ogólne łysienie u kobiet predysponowanych genetycznie.

Wypadanie włosów z dysfunkcją tarczycy

Hormony tarczycy wpływają na wzrost i różnicowanie wielu tkanek oraz ogólny wydatek energetyczny organizmu, krążenie wielu substratów, witamin i innych hormonów. Aktywność tarczycy wpływa na zużycie tlenu, syntezę białek i mitozę, a zatem jest niezbędna do tworzenia i wzrostu włosów.

Wpływ działania hormonów tarczycy na włosy jest najbardziej zauważalny, gdy jest niedobór lub nadmiar.

W przypadku niedoczynności tarczycy (z niedoborem hormonów tarczycy) włosy stają się matowe, szorstkie i łamliwe, można zaobserwować rozlane łysienie z przerzedzeniem bocznej części brwi. Tempo wzrostu włosów spowalnia, a udział włosów telogenowych wzrasta. Łysienie charakteryzuje się stopniowym początkiem. U kobiet predysponowanych genetycznie przedłużającej się niedoczynności tarczycy może towarzyszyć AGA (łysienie androgenowe), wzrost wolnych androgenów w osoczu krwi.

W nadczynności tarczycy (nadmiar hormonów tarczycy) rozproszone wypadanie włosów występuje w 20-40% przypadków, a wypadanie włosów pod pachami w 60%, a włosy stają się cienkie, miękkie, proste i podobno odporne na trwałe kręcenie. Należy pamiętać, że przyczyną wypadania włosów mogą być leki stosowane w leczeniu chorób tarczycy lub leki zaburzające metabolizm tarczycy.

Wypadanie włosów z powodu dysfunkcji jajników i nadnerczy

Za produkcję hormonów płciowych odpowiadają jajniki i nadnercza, więc wszelkie zaburzenia w dobrze funkcjonującym systemie natychmiast wpłyną na włosy. Tutaj na pewno potrzebujesz konsultacji z ginekologiem-endokrynologiem.

Na przykład przy ciągłym stresie nadnercza zaczynają intensywnie wytwarzać „hormon stresu” kortyzol, który z kolei zwiększa poziom testosteronu i jego pochodnej dihydrotestosteronu, w wyniku czego może rozpocząć się wypadanie włosów, a nie bezpośrednio po stresie. , ale po miesiącu lub dwóch. Tak więc stres jest również przyczyną wypadania włosów.

Dziedziczna utrata włosów. Łysienie androgenowe

Przy predyspozycjach genetycznych stosunek estrogenów do androgenów może działać jako czynnik prowokujący wypadanie włosów u kobiet. Estrogeny są naturalnym źródłem piękna i młodości skóry i włosów, a androgeny są głównymi sprawcami wypadania włosów. Tego typu wypadanie włosów nazywamy androgenicznymi. Mieszki włosowe na głowie są wrażliwe na męskie hormony - androgeny i pod ich działaniem zanikają cebulki, włosy stają się cieńsze, bardziej meszkowe, ich cykl życia ulega skróceniu, nie osiągają całkowitej długości.

Blokowanie aktywacji receptorów androgenowych przez antyandrogeny jest teoretycznie użytecznym, ale niepraktycznym podejściem, ponieważ antyandrogeny blokują wszystkie działania androgenów, co prowadzi do niedopuszczalnych skutków ubocznych w zakresie nasilenia cech męskich u mężczyzn i możliwej feminizacji płodu męskiego w ciąży kobieta.

Hormonalne leczenie wypadania włosów

Jeśli wypadanie włosów jest związane z poziomem hormonów, musisz najpierw przywrócić hormony do normy. Ten punkt jest pierwszym i wymaganym. Wymaga to jednak konsultacji z lekarzem, który dobierze odpowiednie dla Ciebie leczenie. Pod żadnym pozorem nie stosuj samoleczenia. Pierwszym lekarzem, z którym należy się skontaktować jest terapeuta lub dermatolog (tu najważniejsze jest dotarcie do doświadczonego specjalisty), który pomoże ustalić przyczynę wypadania włosów, wyśle ​​na podstawowe badania, a także do innych specjalistów (ginekolog, endokrynolog, immunolog, psychoterapeuta).

Możliwe testy, które trzeba będzie zdać w przypadku intensywnego wypadania włosów:

• ogólna analiza krwi;
• biochemia krwi;
• analiza infekcji;
• zawartość żelaza w surowicy krwi, ferrytyny;
• badanie krwi na poziom cynku, magnezu i wapnia;
• hormony tarczycy;
• hormony płciowe;
• analiza spektralna włosów;
• trichogram włosów lub trichoscanning.

W żadnym wypadku nie uruchamiaj problemu, im wcześniej rozpoczniesz kurację, tym więcej włosów będziesz w stanie zaoszczędzić. Nie zapomnij też o terapii podtrzymującej same włosy: podnoszenie plazmymezoterapia, darsonwalizacja, terapia ozonem, leki i środki zewnętrzne, wyznaczenie niezbędnych leków w środku.